سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر، پژوهشی است که هدف آن شناخت و مقایسه نگاه و نگرش دو شاعر بزرگ زبان فارسی به نقش و جایگاه زن است. مقایسه سعدی و مولانا در مورد نگاه آن‌ها به زن نشان می‌دهد که در اشعار مولانا به زن بیشتر به‌عنوان شخصیت نمادین و استعاری نگریسته شده است درحالی‌که در اشعار سعدی گلستان وجه نقش اجتماعی و زمانمند زن بیشتر هویدا است. مولانا زن را سمبل نفس لوامه یا همان نفس ملامت گر می‌داند که هرجا جا پای او پیدا می‌شود از یک‌سو اغواگر و فریبکار است و از سوی دیگر به مرد جنبه‌ای واقعی و عقلانی می‌دهد. اما سعدی بازتاب نگاه و نگرش اجتماع زمانه به زن است.