سبد سفارش شما خالی است!

مجموعه‌ی حاضر، دربرگیرنده‌ی گزیده‌ای از سروده‌های "لیزاوتا باگریانا" ـ شاعر بلغاری ـ است. به تصریح کتاب: "باگریانا در شعر غنایی مهارتی تام نشان می‌دهد. او برای بیان یک اندیشه، ضرورت‌های مادی زندگی را به خدمت می‌گیرد و این اندیشه را نه به شکل شعاری که بر پایه‌ی آزمون‌های از سر گذارنده‌ی شخصی بیان می‌کند و به زبان کامل می‌رسد. عشق، احساسی است با قدرت عظیم، اما عشق در نزد باگریانا همواره سیمای طبیعی دارد و از خود زندگی می‌جوشد، بی‌هیچ کشف و شهودی. او خود‌آزاری نمی‌شناسد. شاعر از خودگذشتگی زن را برای کسی که دوست دارد، نشان می‌دهد. آماده است که برای او همه‌چیز خود را فدا کند. عشق او را پرتحرک و توانا می‌سازد. گام موسیقایی احساسات از سر گذارنده از مستی عشق تا تعمق ـ به هنگامی که عشق فروکش کرده یا فروکش می‌کند ـ و نیز رنج از دست دادن دوست، رنجی که تنها یک مویه نیست، بلکه بروز تازه‌ای از ژرفای احساس است، بسیار غنی است. نخستین مجموعه‌ی شعر باگریانا "جاودان و مقدس" دربرگیرنده‌ی تصویرهای شگفت‌آور از شعر غنایی است و این باشکوه‌ترین سخنی است که تا کنون زن بلغار از عشق به زبان آورده است". برای نمونه در کتاب می‌خوانیم: پس این دیوارها/ و پنجره‌ی مشبک فولادی/ جانم پرنده‌ی آزاد در قفس شده‌ای است که/ سودای خورشید و آسمان دارد/ نسیم بهاری می‌وزد/ آوایی مرا به خود می‌خواند/ آه که این پرنده‌ی دلتنگ را دیگر/ در این قفس تنگ قراری نیست/....