سبد سفارش شما خالی است!

بوشهر تا سال 1734 میلادی/ 1147 ق دهکدة صیادی کم اهمیت و بندر کوچکی بود که تا حدودی از اهمیت محلی برخوردار بود و تنها بعد از این زمان از اهمیت و اعتبار سیاسی و اقتصادی چشمگیری برخوردار شد، چنانکه در قرن 19، بوشهر مهم‌ترین شهربندری ایران به شمار می‌آمد. با وجود اینکه بوشهر، شهری بندری بود، اما بر خلاف بیش‌تر شهرهای بندری آسیا در عصر استعمار بخشی جداناپذیر از سرزمین ایران بود. این بندر در آغاز، تحت حاکمیت شیخ سنتی‌اش تا حدودی خود مختار عمل می‌کرد ولی بر خلاف سایر شهرهای بندری آسیا، جامعة تجار بیگانه، آنجا را زیر سلطة خود در نیاورد. بندر بوشهر به تدریج از بندر واقع در مسیر شناورها تبدیل به بندر ترانزیتی شد و این فرایند هم زمان با از بین رفتن خودمختاری محدود این بندر در نیمة دوم قرن 19 میلادی بود. در کتاب حاضر ظهور و سقوط بوشهر بررسی و مطالبی چون تاریخ اولیة بوشهر، شبه خودمختاری آنجا، ترکیب جمعیت، بهداشت عمومی، تعلیم و تربیت، و تأسیس بلدیه (شهرداری) در بوشهر بیان شده است.