حسن تعدیل و تجلی آن در غزلیات سعدی
شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد / فارسی - صنایع ادبی / حسن تعلیل / سعدی، مصلحبن عبدالله، - 691؟ق. - غزلیات - نقد و تفسیر
تعلیل در لغت به معنای دلیل و برهان نیکو آوردن و نیکو توجیه کردن مسأله یا موضوعی است. حسن تعلیل در اصطلاح عبارت است از نشاندن انگیزهها و دلایل هنری و ادعایی شاعرانه، به جای دلایل و علل واقعی و طبیعی. حسن تعلیل آن است که برای صفتی که در سخن آوردهاند، علتی ذکر کنند که با آن مناسبت لطیف داشته باشد. نویسنده در کتاب حاضر حسن تعلیل را در غزلیات سعدی شیرازی مورد بررسی قرار داده است.