سبد سفارش شما خالی است!

در این داستان با اشاره به این که در فرهنگ ایران زمین، رقص‌های رزمی مانند رقص شمشیر و رقص چوب، بیش‌تر به خاطر آیین مبارزه‌ی رو در رو مورد توجه بوده، خاطرنشان گردیده است: "برای ایرانیان، رزم، نزاع و مقابله فقط با جوانمردی مفهوم می‌شد و از این رو همواره حریفی رو در رو را می‌پسندیدند. اما اقوام اروپایی به رقص شمشیر و رقص چوب به طور خاص و به فرهنگ رزم رو در رو به طور عام، چندان تمایلی نشان نداده‌اند. اینان رزم را بیش‌تر با نوعی ماجراجویی یا حیله و دسیسه عجین می‌دانستند. و بر این اساس، محیط فرهنگی کار و زندگی خودشان را آکنده از تمرین فنی و هنری برای اجرای رقص با چهره‌ای پنهان در جشن‌هایی از نوع بالماسکه می‌کردند". گفتنی است این رمان، نگارشی است از روی دادهای واقعی با تغییر نام و ملیت شخصیت‌های واقعی و حکایتی است از تلاقی آثار دو نگاه فرهنگی در شرق و غرب. شخصیت‌های داستان‌اند. دوپری اندوهگین گسیل شده که یکی در آن سوی رودهای "ادر" و "نایس" از بیم نیروهای شوروی به آسمان و غرب اروپا می‌گریزد و دیگری از همان خطه یعنی لهستان، از بیم نیروهای نازی به شوروی و سپس به ایران می‌گریزد.