سبد سفارش شما خالی است!

ابراهیم را باید در بقیع خاطرات جستجو می‌کردم. او به مانند راز مگو بود. محیط نبردش خاکستری، خاطرات دوستان و هم‌رزمانش خاکستری، انگار نمی‌خواست پیدا شود. استنباط ابراهیم از طریق به نطق در آوردن بستگان و وابستگانش امکان‌پذیر نبود. باید به ژرفای معنایی سیر می‌کردم تا او را در یابم. او باید کشف می‌شد ولی انگار تمایلی نداشت رخ نشان دهد. خواندمش ابراهیم چون به راستی نامی که برای خود برگزیده بود، برای قامت بت شکنش و به گلستان مدفنش برازنده بود. هر کجا گشتم تنها تبسم زیبایش و مهر وصف نشدنی اش به میان مانده بود و دستان کوچک من برای اجرا حقیقی وجودش بسیار خالی بود. آنچه پیش روی شماست، مختصری است از حشر او که به نشر آوردیم.