روزه از دیدگاه پزشکی
در مکتب متعالی اسلام، موازین و احکام شرع مقدس، حافظ سلامت جسم و روح آدمی است. لذا توجه جدی به شئون اخلاقی و رفتاری در زمینهی خدمات پزشکی، لازمهی سلامت و قداست این شغل معرفی شده است. چرا که سلامت جسم، جز با سلامت روح و روان حاصل نمیشود و تنها در سایهی سلامت دین و صحت اعتقادات و باورهای مردم است که آرامش و آسایش روانی فراهم میگردد. یکی از مواهب دین اسلام، روزهداری است. حال باید دید که آیا روزه برای انسان از نظر روحی و جسمی مفید است؟ آیا روزهداری برای تحمل سختی و اعتلای روح انسانی یا بهبود وضعیت جسمی؟ در همین راستا نگارندهی کتاب حاضر، با در نظر آوردن اندیشههای علمی در متن فقه و احکام، بر شکاف ظاهری میان علم و احکام پلی زده و به همین منظور به جنبههای مختلف روزه در ارتباط با گوارش، غدد، کلیه، ریه، اعصاب، خون، قلب، چشم، پوست و... پرداخته است.