سبد سفارش شما خالی است!

نخستین داستان نسبتاً بلند جلال آل‌احمد است با شروعی به سبک قصه‌های سنتی ایرانی، ( یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچ‌کس نبود) این داستان به بیان شکست مبارزات سیاسی سال‌های 29 تا 31 حزبی پرداخته است. داستان کوتاه و انتقادی و برانگیزاننده‌ای که جلال آل‌احمد نوشته است با تشبیهاتی که جامعه و مردم را به کندو، و زنبورهای آن را سردمداران گوش به فرمان و از خود باخته و ظالم را مورچه‌ها و کشورهای استعمار گر را انسان طماعی که به دنبال عسل بیشتر ظرفی از شیره به جای می گذارد و تمامی عسل‌ها را تا آخرین قطره می‌برد، نشان داده است و تصمیمی که زنبورها می گیرند، به‌طور غیرمستقیم فریادی برای بیداری است.