سبد سفارش شما خالی است!

در جهان امروز، نقش مؤثر رسانه‌های جمعی، به‌ویژه رادیو و تلویزیون در تغییر یا تداوم نگرش‌ها و ایجاد رفتارهای مورد انتظار، موضوعی مورد توافق دانشمندان و نظریه‌پردازان علوم اجتماعی است. بیشتر کشورها از طریق برنامه‌ریزی‌های اجتماعی و فرهنگی، سعی در کنترل و پیشگیری آسیب‌ها و انحراف‌های اجتماعی دارند و رادیو و تلویزیون وسیله مناسبی برای رسیدن به اهداف برنامه‌های اجتماعی و فرهنگی است. از سوی دیگر، رسانه‌های جمعی می‌توانند خود، عامل بروز آسیب‌های اجتماعی باشند. به‌طور کلی در زمینه تأثیر وسایل ارتباط‌جمعی بر آسیب‌های اجتماعی سه دسته رویکرد نظری وجود دارد: «رویکرد آسیب‌زایی رسانه‌ای»، «رویکرد تطهیر رسانه‌ای»، و «رویکرد مشروط رسانه‌ای». در این کتاب ضمن تحلیل و بررسی نظریه‌های مطرح در حوزه رسانه، به تبیین کارکردهای مثبت و منفی رسانه‌های جمعی، به‌ویژه رادیو و تلویزیون در حوزه آسیب‌های اجتماعی پرداخته می‌شود و بر این فرض تأکید می‌گردد که رسانه‌های جمعی به طور ذاتی آسیب‌زا نیستند و نوع استفاده از آن‌هاست که می‌تواند موجبات تأثیرگذاری منفی یا مثبت آن‌ها را فراهم نماید.