سبد سفارش شما خالی است!

همزمان با سقوط صفویان و آشفتگی اوضاع ایران، تنی چند از شاعران آن روز اصفهان شیوه شاعری آن دوره را که به سبک هندی یا اصفهانی معروف شده، ترک کردند و به تبع در آثار قدما پرداختند. در این روش شاعران در قصیده‌سرایی به تقلید از شاعران سبک خراسانی پرداختند و در غزل بیشتر به مکتب وقوع تمایل پیدا کردند. موضوع پژوهش حاضر بررسی ویژگی‌های زبانی شعر بازگشت و مقایسه آن با ویژگی‌های زبانی در شعر شاعران برجسته قرن پنجم و ششم است.