سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده در این کتاب یک دهه از شعرهای "جعفر کوش آبادی" را بررسی و تحلیل می‌کند. (این شعرها حد فاصل سال‌ 1347 و 1357 را شامل می‌شود). وی ابتدا به چگونگی شکل‌گیری شعر سیاسی در سال‌های قبل از 1357 اشاره نموده همچنین علل پیدایی زمینه‌ها، درون مایه‌ها و نمایندگان اصلی شعر سیاسی این دوره را ـ که از آن به "شعر سلاح" یاد کرده ـ بررسی می‌کند. بخش دوم کتاب بررسی چهار مجموعه سروده‌های کوش آبادی است که عبارت‌اند از: "ساز دیگر"، "کوچک خان"، "چهار شقایق" و "سفر با صداها". این بررسی به درون مایه‌ها و واژه‌هایی تخصیص یافته که در دایره واژگانی شاعر القا کننده اندیشه‌ای خاص باشد. نویسنده تاکید می‌کند: "اصل "کنش و واکنش" به نوعی لازمه تحول و تطور هر پدیده‌ای است که در بستر تاریخی خود چار و ناچار این مسیر را پیش رو دارد. شعر نیز از این قاعده مستثنا نیست. شعر جعفر کوش آبادی، واکنشی است در برابر دو جریان حاکم در شعر پس از کودتای 28 مرداد سال 1332 هـ .ش که از لحاظ زمانی مقطع بسیاری از جریان‌های ادبی معاصر است. شعر او بازتاب واکنشی در برابر شعر "رمانتیسم سیاه" و "سمبولیسم اجتماعی" آن سال‌هاست".