سبد سفارش شما خالی است!

نوشتار حاضر، دربرگیرنده‌ی مباحثی است فلسفی که با زبانی ساده، توسط "اصغر طاهرزاده" ـ استاد نگارنده ـ ایراد گردیده و عناوین آن‌ها بدین‌قرار است: عادت‌شکنی علوم تجربی، نشانه‌هایی از روح، روح یا اصل وجود انسان، وجود مراتب آن، رابطه‌ی جسم و روان، ماده و مجرد، ادراکات، مرگ یا قرائت روح از بدن، و روان سالم و ناسالم برای نمونه در "روان سالم و ناسالم" آمده است: "روان سالم و ناسالم را باید بر حسب این که آیا در مسیر رسیدن به کمال خود می‌باشد یا نه ارزیابی نمود. یعنی انسانی که در جهت رسیدن به کمال نهایی خود است دارای روانی سالم است. البته انسان گاهی از مسیر خود خارج می‌شود، یعنی دچار روان سالم می‌گردد. که اگر با توجه به شاخص‌هایی برای رسیدن به هدف وجود دارد مجددا به مسیر صحیح بازگردد، باز روانی سالم را به دست آورده است. بنابراین انسانی دارای روان سالم است که مومن باشد، با همه‌ی خصوصیاتی که دین برای او برشمرده، البته مومن به معنای معصوم نیست، بلکه مومن کسی است که اگر روانش گه‌گاهی دچار اختلال شود باز با همان راه‌هایی که دین به منظور برگشتن به مسیر اصلی عنوان نموده است به ترمیم روان خود اقدام نماید. علمی که روان سالم را از روان ناسالم متمایز نموده و راه رسیدن به روان سالم را بیان می‌نماید، علم اخلاق است. البته اخلاق راه متوسط است و مسیر عالی‌تر راه عرفان است).