سبد سفارش شما خالی است!

«کاموتوچومه» در کودکی علاوه بر خواندن و نوشتن، به یادگیری ساز‌های موسیقی پرداخت و سبک شعری واکا را نزد «شون ئه‌ی» شاعر فرا گرفت. او به سبب استعدادش خیلی زود از سوی امپراتور، صاحب منصب دفتر شعر در دستگاه امپراتوری شد. او در سال 1204 خانه و اجتماع را ترک کرد و با انتخاب نام بودایی «رن ئین» ـ به معنای بذر نیلوفر آبی ـ زندگی در انزوا را تجربه کرد. او در کومه‌ای به وسعت ده متر مربع ساکن شد و شروع به نگارش کتاب کرد. یادداشت‌های کومه معروف‌ترین کتاب اوست. او در این یادداشت‌ها به شرح مشاهدات، تجربیات و تخیلاتش می‌پردازد.