تصوف در آسیای مرکزی
تصوف شکل زاهدانهای از اسلام است که برنامههای سیاسی در تمامی جنبشهای آن وجود دارد و بسته به شرایط، حاکمان برخی مواقع از حرکت سیاسی اعتراضآمیز صوفیها وحشت دارند و گاهی برای دستیابی به اهداف خویش با آنها همراهی میکنند. بررسی تاریخی تصوف در آسیای مرکزی و ازبکستان به طور خاص برای شناخت حرکتهای سیاسی تصوف مناسب است. صوفیگری تا حد بسیار زیادی جزئی از تاریخ آسیای مرکزی است و رهبر آن به تعیین و تعریف روابط بین حاکمان و مردم در طول دورة حکومت تیموریان کمک فراوان کردهاند. صوفیها همانگونه که منبعی برای تحرکات اعتراضآمیز در طول دوران استعمار روسیه بودند منبع مشروعیت بخشی برای حاکمان مناطق خاننشین در قرن 18 م. نیز به شمار میآیند، حتی امروزه نیز ورود چهرههای معدودی از صوفیان به سیاست با حمایت گستردة مردم آسیای مرکزی روبهرو شده است. از این رو در کتاب حاضر به موضوع تصوف در آسیای مرکزی پرداخته شده است. این بولتن ترجمة بدون دخل و تصرف مقالة خانم «آلکات» است و دیدگاه موسسات مطالعات و تحقیقات بینالمللی تهران را دربرنمیگیرد. بررسی طریقتهای صوفی آسیای مرکزی، تاریخچه و روند سیاسی شدن آنها، و نقش آتی تصوف در سیاست خارجی ایالات متحده در قبال آسیای مرکزی موضوعات کتاب را تشکیل میدهد.