معماری سکونتگاههای موقت پس از سوانح
نیاز روانی و روحی بشر به داشتن سرپناه، به ویژه پس از سانحه امری بدیهی است، به همین دلیل بسیاری از طراحان و معماران مشهور، در دهههای اخیر، اقدام به ارائة گونههای مختلف سرپناه و مدلهایی نمودهاند که از آن جمله میتوان به کارهای آلتو، رودلف، فولر و... اشاره کرد. به یقین در طراحی و معماری چنین سرپناههایی میبایست به مواردی چون: انتقالپذیر بودن، امکان توسعه و استفاده در آینده، مقاوم بودن و... توجه شود. کتاب حاضر، که با در نظر گرفتن رویکرد طراحی و برنامهریزی کالبدی آماده شده، حاوی نکاتی کلیدی در این خصوص است که بر اساس تجارب ایران و سایر جوامع سانحهخیز و همچنین دستورالعمل سازمانهای دستاندرکار تامین سرپناه پس از سانحه و تجربیات نگارنده تدوین یافته است. برخی از مباحث کتاب عبارتاند از: روند تاریخی طراحی؛ مکانیابی و برنامهریزی سکونتگاههای موقت و... در پایان چهار مطالعة موردی در باب روشهای تامین سرپناه موقت به همراه واژهنامة فارسی ـ انگلیسی و انگلیسی ـ فارسی ضمیمه شده است.