ما
"یوگنی زامیاتین "نویسنده برجسته روس ( 1884ـ 1937) رمان "ما "را در سالهای پر التهاب بعد از انقلاب روسیه به رشته تحریر درآورد ;یعنی سالهای شکلگیری نظام توتالیتر شوروی .این رمان به دلیل انتقاد از نظام بسته شوروی، در آن کشور اجازه چاپ نیافت، بلکه به چندین زبان در خارج از کشور به طبع رسید . زامیاتین در "ما "دنیایی را به تصویر میکشد که مردم در آن نه با نام که با شماره و حرف (حرف مصوت برای زنان و حرف صامت برای مردان) خوانده میشوند . آنان در شهری شیشهای و غرق در نور، در خانههای مکعب شکل به هم چسبیده به سر میبرند .برنامه زندگی روزمرهشان پیشاپیش تعیین شده است و در جدول ساعات، جزئیترین کارها مشخص گردیده است .در این ناکجاآباد، میلیونها نفر چون تنی واحد از خواب برمیخیزند .همسان غذا میخورند و هر لقمه را طبق تجویز جدول ساعات، پنجاه بار میجوند و فرو میدهند .در لحظهای معین چون تنی واحد به سر کار میروند و باز میگردند، در برنانه راهپیمایی شرکت میجویند، برای آموزش در تالارهای اجتماعات حاضر میشوند و بالاخره میخوابند .روابط جنسی بر مبنای ریاضیات و آزمایشهای پزشکی تنظیم شده و "کوپنی "است .نگاهبانان از دیوارهای شیشهای خانهها، تمام حرکات و سکنات افراد را تحت نظر دارند تا مبادا با خودرایی از معیارهای جدول ساعات، عدول ورزند و سعادتشان به خطر افتد .بدین ترتیب، این رمان به گونهای حیرتانگیز از اندیشه حاکم و آینده کشور نویسنده، خبر میدهد .اعتقادات زامیاتین به بهترین نحو از زبان قهرمان زن داستان بیان میشود" :انقلاب نهایی در کار نیست .انقلابها نامحدودند...نمیخواهم کسی به جای من بخواهد من میخواهم خودم بخواهم ."