حضرت سجاد (ع)
امام سجاد (ع) ـ امام چهارم شیعیان ـ در پانزدهم جمادیالاول سال 38 هجری در مدینه متولد شد. پدر او حسین بن علی (ع) و مادرش، شهربانو ـ دختر یزدگرد و آخرین پادشاه ساسانی ـ بود. امام سجاد (ع) در واقعه کربلا همراه پدر و خانوادهاش حضور داشت ولی به علت بیماری از شرکت در جهاد معاف شد و به همراه برخی از اعضای خانوادهی امام حسین (ع) به اسارت درآمد. وی پس از رفتن به شام و کوفه، با خطابههای افشاگرانهی خویش پایههای حکومت بنیامیه را سست کرد. امام سجاد (ع) در مدت امامت 34 سالهی خویش، علاوه بر وظایف محوله، در تهذیب نفس افراد جامعه تلاش کرد و با مواعظی در قالب دعا و مناجات و گاه با سخنان منظوم و کلمات قصار، مردم را به تکامل معنوی و دوری از لذایذ زودگذر مادی دعوت میکرد. نگارنده در کتاب حاضر در سه بخش به شهادت و ویژگیهای خاص امام سجاد (ع)، دوران امامت و خانوادهی ایشان و نیز جملات قصار و دعاهای آن امام میپردازد.