سبد سفارش شما خالی است!

"وامق و عذرا" عنوان فارسی داستانی یونانی الاصل است که احتمالا در دورۀ انوشیروان به زبان پهلوی درآمده است. ظاهرا اصل داستان در قرن سوم هـ . ق موجود بوده است. در ادبیات فارسی، این قصه از مشهورترین قصه‌های عاشقانه است. محل وقوع داستان، جزیرۀ ساموس در دریای اژه است و قهرمانان آن عبارت‌اند از: "عذرا"، دختر ظقراط، فرمانروای ساموس و "وامق" که جوانی از خویشاوندان اوست. نخستین شاعری که این داستان را به نظم درآورده عنصری است. وی این داستان را در قالب مثنوی و در بحر متقارب سروده است. کتاب حاضر برگردانی است به نثر از منظومۀ "وامق و عذرا"‌ی میرزا محمدصادق موسوی اصفهانی متخلص به نامی، شاعر و نویسندۀ نیمۀ دوم قرن دوازدهم هجری، این منظومه دارای 271 بیت در بحر رمل مسدس محذوف یا مقصور است که اینک به نثر درآمده و به همراه تاویل و تحلیل شخصیت‌های آن به چاپ رسیده است.