سبد سفارش شما خالی است!

داستان ادبی و عاشقانه پیش‌رو، روایتگر تعلق‌خاطر پسری دبستانی به همکلاسی خود در روزهای پرالتهاب و پایانی جنگ است. دلبستگی که با بازگشت معشوق و خانواده‌اش به شهرشان، پس از نوشتن قطعنامه، به انتظار و حسرت تا دوران دانشکده و دیدار دوباره یار تبدیل می‌شود. در بخشی از این کتاب می‌خوانید: «برخی کلمات اما دیده نمی‌شوند، حس می‌شوند، تجربه می‌شوند، جزئی از تو می‌شوند. اینها را باید فهمید نه اینکه بعد از آن دو نقطه بیاوریم که... . عشق از این کلمات است؛ وقتی که پدرم معنایش را نمی‌دانست، وقتی که برادرم طفره می‌رفت، وقتی مادرم به خدا پناه می‌برد، وقتی معلم، معنایش را کتمان می‌کرد؛ عشق از این کلمات است که باید معنایش را ذره‌ذره فهمید. آن روز هم من پای تخته بودم، سال‌ها گذشته بود و موضوع بحث اگرچه عشق نبود اما من به عشق فکر می‌کردم؛ عشق دیربازده‌ترین موضوع آفرینش است که در میانسالی به بلوغ می‌رسد...».