سبد سفارش شما خالی است!

«تضرّع و زاری به درگاه خداوند از موضوعاتی است که در سراسر شاهنامه به طور گسترده به چشم می‌خورد. فردوسی در جای جای این منظومة توحیدی، به ویژه در مقدّمة داستان‌هایش با ابیاتی زیبا خدای خویش را می‌ستاید و از زبان قهرمانان، شاهان، وزیران، پهلوانان، سرداران و سپاهیان این ستایش و نیایش را می‌بینیم.» نگارنده در این پژوهش، شاهنامه را از منظر ستایش‌ها و نیایش‌های موجود در آن بررسی کرده است. در ابتدای اثر نیز، پس از معرّقی کوتاه فردوسی و اثر ارزشمند او، موضوع نیایش را در ایران باستان، دین مسیحیت و دین اسلام مورد بررسی قرارداده و سپس به تحلیل ابیات شاهنامه پرداخته است.