سبد سفارش شما خالی است!

از آن روز که انسان گام بر گسترة گیتی نهاد، پیوسته در جست‌وجوی حقیقتی فرامادی بود، حقیقتی فراتر از چهارچوب‌های تنگ مادی و حصارهای فرودست دنیوی. پیامبران الهی به عنوان رسولان خداوند بر هدایت و ارشاد آدمیان مبعوث شدند و هرکدام در حد خویشتن به انجام رسالت خویش اهتمام ورزیدند. پیامبران اولوالعزم که صاحب کتاب و شریعت بودند، ودیعه‌ای الهی با نام دین برای بشر به ارمغان آوردند. اینک وظیفة انسان‌ها بود تا به راه الهی گام نهند و از سرگشتگی به درآیند و از دام چاله‌های گمراهی نجات یابند. کم‌کم در میان اندیشه‌مندان و متفکران دربارة دین و خصوصیات و ویژگی‌های آن، بحث‌ها و گفت‌وگوهای بسیار درگرفت و آرای بسیار و نظرات متفاوت پدید آمد. گسترة دراز دامن این مباحث، تا امروز گسترده است و در زمانة ما نیز این مباحث و نظرات افزون‌تر و بسیارتر شده است. هدف از تالیف کتاب حاضر نیز پاسخ به پرسش: «گوهر و هدف دین چیست؟» بوده است. بدین‌منظور، نخست به کاوش در مفاهیم ذاتی و عرضی در منطق و فلسفة اسلامی و فلسفة غرب و... پرداخته شده و در معنای دین و ضرورت آن از منظر پدیدارشناسی نکاتی مطرح گردیده است. سپس تاریخچه و سابقة بحث بیان شده و نگارنده آن را در آرای مسلمانان و غربیان و مکاتب فکری و عرفانی چون: هگل، ردلف اتو، امام الحرمین جوینی، سید حیدرآملی، فریتیوف شوان مورد بحث قرار می‌دهد.