سبد سفارش شما خالی است!

نویسنده در پژوهش حاضر نخست از شیوه‌های توصیف موضوع در شعر، همچنین از عناصر توصیف تمثیلی، مایه‌های اسطوره ایرانی در شعر، شعر فارسی در بعد غزل و موضوعاتی از این دست سخن می‌گوید ;سپس "ابعاد کلاسیک فارسی در غزل حافظ "را مبتنی بر شیوه توصیفی و از راه مقایسه با گرایش‌های ادبی و مقتضیات اجتماعی عصر حافظ شرح و تبیین می‌کند .وی در بخشی از این نوشتار خاطرنشان می‌کند" :حافظ در یکی از کانون‌های ناآرام زندگانی مردم ایران در قرن هشتم هجری زندگی و فعالیت می‌کرد ...در چنان اوضاع و احوال شگفت نبود که شاعری به ظرفیت و برجستگی حافظ واکنش‌های شاعرانه‌ای متناسب با مقتضیات عینی عصر نشان دهد ...نتیجه این که شرایط اجتماعی و سیاسی در چگونگی تجلی ابعاد شعر کلاسیک فارسی در غزل حافظ موثر بودند ;به همین سبب است که استفاده خواجه از دستاوردهای این شعر کیفیت خاص خود را دارد .این دستاوردها و سنت‌ها در غزل حافظ تضمین، استقبال و جواب‌گویی می‌شوند ;در قالب شعر خواجه آن‌ها تراکم و بیان فشرده می‌یابند ;تفاوت و تنوع‌شان موجب مقابله‌های شاعرانه می‌گردد و گاهی خواننده را به یاد یک گل موزاییک گونه می‌اندازد ."