نام دال: از ناصرخسرو به سوسور
ناصرخسرو، 394 - 481 ق.
در سنت ما به انحای مختلف و به تناسب موضوع و قلمرو مورد بحث به نقش زبان اشاره شده است که هر کدام از آنها شایستگی این را دارند با طرحی تازه در گفتمان مطالعات زبانی معاصر ورود یابد. این یکی از دغدغههای عمده نگارندگان این کتاب است. در جهت پیگیری این دغدغه، ناصرخسرو از معدود اندیشمندانی است که به طور مستقل و از لحاظ فلسفی و زبانشناختی به زبان پرداخته است؛ بهگونهای که مباحث مطرحشده توسط او با آرایه زبانشناسان معاصر بهویژه «سوسور» قابل مقایسه است؛ از اینرو نویسنده در این کتاب اندیشههای سوسور و ناصر خسرو و تلقی آنها را از لایههای مختلف زبان، مورد بررسی قرار داده است.