سبد سفارش شما خالی است!

نویسنده در این اثر پژوهشی با تأکید بر آثار و آرای «حسین منزوی»، «محمدعلی بهمنی»، «قیصر امین‌پور» و «خسرو احتشامی» به واکاوی غزل‌های سروده شده دهه 60 می‌پردازد و با دستمایه قرار دادن ویژگی‌های عمده غزل‌های نو در این دهه به نقد و بررسی و چگونگی زایش و آفرینش این قالب شعری همت می‌گمارد. نویسنده، «سنت و نوآوری در غزل دهه 60» را در پنج بخش متوالی با عنوان‌های «کلیات»، «درآمدی بر نقد ادبی و شعر معاصر»، «جریان‌شناسی غزل معاصر از ابتدا تا انقلاب اسلامی» و «کلیات شعر دهه 60 تاکنون» به خوانندگان خود ارائه کرده است. نویسنده کتاب در بخش «نقد ادبی و شعر معاصر» به تشریح کلیات نقد ادبی، نقد ادبی در ایران، جریان‌شناسی شعر معاصر و همچنین شعر دوره بازگشت، شعر دوره مشروطه و پس از آن به نیما و شاعران پس از نیما می‌پردازد و در یک نگاه کلی تأثیر اندیشه‌های نیما را بر غزل معاصر فارسی بازمی‌نماید. وی همچنین در بخش «جریان‌شناسی غزل معاصر از ابتدا تا انقلاب اسلامی» با شرح و بسط قالب غزل به شعر کلاسیک غزل فارسی مشروطه و بعد از آن می‌پردازد و چشم‌انداز غزل معاصر فارسی را از ابتدا تا انقلاب اسلامی به ‌صورت مفصل تشریح می‌کند. در چهارمین بخش کتاب که اصلی‌ترین مبحث مورد نظر نویسنده است، خواننده با «کلیات شعر دهه 60 تاکنون آشنا می‌شود، جایی که نویسنده و پژوهنده کتاب، خواننده خود را با ویژگی‌های عمده غزل نو دهه 60 آشنا می‌کند. در این بخش نویسنده زبان و گونه‌های زبانی، عاطفه و اندیشه شعری، صور خیال، سنت‌ها و نوآوری‌های غزل و نقش سنت را به خوبی توضیح می‌دهد و پس از آن شعر شاعران مورد بحث را یکی پس از دیگری واکاوی و تشریح می‌کند.