سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب بیان می‌شود که تجربه‌‌گرایی رادیکال ابتدا و پیش از هر چیز، فلسفه‌‌ تجربه‌‌ اشیاء و اعمال است که در آن خود سوژه یک مشارکت‌‌کننده است. اهمیت این دیدگاه برای انسان‌‌شناسی این است که بر تعاملات اتنوگرافر با کسانی اصرار می‌‌ورزد که با آن‌ها زندگی کرده و مطالعه می‌‌کند؛ درعین‌حال ما را برمی‌‌انگیزد تا شیوه‌‌هایی را شفاف کنیم که در آن‌ها دانش ما ریشه در تجربه‌‌ی عملی، شخصی و مشارکتی‌‌مان در میدان و نیز مشاهدات منفصلمان دارد. برخلاف تجربه‌‌گرایی سنتی، که مرز معینی بین مشاهده‌‌کننده و مشاهده‌‌شونده، بین روش و موضوع، می‌‌کشد، تجربه‌‌گرایی رادیکال اعتبار چنین برشی را رد کرده و تأثیر متقابل بین این قلمروها را تبدیل به کانون علاقه‌‌اش می‌‌کند. این تعامل مشاهده‌‌کننده و مشاهده‌‌شونده است که اساسی است.