سبد سفارش شما خالی است!

«واژه هژمونی از واژه یونانی به معنی رئیس یا فرمانروا گرفته شده است که اصطلاحا به معنای برتری، سیادت و سلطه یک کشور بر کشورهای دیگر از طریق دیپلماسی یا تهدید به اطاعت و یا پیروزی نظامی گفته می‌شود. یکی از ویژگی‌های مهم ایران در آغاز فرمانروایی ساسانیان اتحاد و همکاری نزدیکی بود که میان دین و دولت جهت حفظ یگانگی در کشور پدید آمده بود. با روی کار آمدن پادشاهان ضعیفی مانند بهرام یکم و بهرام دوم از قدرت مطلق دینی کاسته شد. در این روزگار رهبری مذهبی کشور به روحانیتی برجسته رسید که در طول سده سوم در بسیاری از جریانات سیاسی و دینی کشور دخالت داشت. «کرتیر» پس از شاپور با دریافت عنوان موبد هرمزد از هرمزد یکم، از جایگاه بالاتری در شاهنشاهی برخوردار شد.» نگارنده در این اثر طی چهار فصل به اقدامات و جایگاه کرتیر در ساختار سیاسی ساسانیان پرداخته است. بر این اساس پس از شرح تکوین ساختار دین، سیاست در دوره ساسانیان و مبانی نفوذ روحانیون در شاهنشاهی ساسانی، ورود کرتیر به سازمان سیاسی ساسانیان را توضیح داده و سپس، به سیاست دینی کرتیر پرداخته است. بررسی کتیبه‌های بازمانده از کرتیر، معرفی سنگ نبشته‌های کرتیر، اقدامات دینی کرتیر و ...، از دیگر مباحث مطرح شده در این اثر است.