انسانشناسی زبانشناختی
زبانشناسی انسانشناختی
نویسنده در کتاب حاضر انسانشناسی زبانشناختی را حوزهای میانرشتهای معرفی میکند که زبان را به مثابه ذخیرهای فرهنگی و سخن گفتن را به منزله عملی فرهنگی مطالعه میکند. این کتاب اولین اثر در حوزه انسانشناسی زبانشناختی است که به فارسی ترجمه است. در این اثر نظریهها و روشهای انسانشناسی زبانشناختی معرفی میشود و این کار از رهگذر مباحثی چون گوناگونی زبانی، دستور کاربردی، نقش سخت گفتن در تعامل اجتماعی، سازمان و معنای ساختهای محاورهای و مفهوم مشارکت در حکم واحد تحلیل انجام میگیرد.