سبد سفارش شما خالی است!

عرفان اسلامی، از آغاز پیدایی دین خاتم (ص) تاکنون، چهره‌های ارزنده و شاخصی را برای عالم انسانی به ارمغان آورده است. در میان شخصیت‌های عرفانی عالم اسلام، شیخ محی‌الدین ابن عربی (560-638 هـ ق) از منزلت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. درک عظمت این شخصیت عرفانی منوط بر اطلاع‌ از دانش‌ها و معارف عظیمی است که در آثارش نمایان است. خوانندة آثار ابن عربی ـ خصوصا فصول‌الحکم ـ با نوعی تعقید معانی عرفانی مواجه است که به ناچار باید به شروح و تفاسیر محققان مراجعه کند، زیرا یکی از عمده‌ترین ویژگی‌های عبارات محی‌الدین، استفاده از زبان تاویل در شرح فصوص دینی است که فهم آثارش را سخت می‌کند. نگارنده در این کتاب مختصر، تنها به برخی عقاید اساسی در نظام گسترده و پیچیدة ابن عربی اشاره دارد. برخی مطالب مندرج در کتاب از این دست است: زندگانی ابن عربی، ابن عربی و فلسفة اسلامی، ماهیت نظری وی، مضامین و موضوعات در فلسفه‌اش، و نصوصی از ابن عربی.