درمانشناختی (فنون و نکات اصلی)
شناختدرمانی - روشها / شناختدرمانی
درمانشناختی مبتنی بر مدلی از پردازش اطلاعات است که در آن فرد، فرض میکند تفکرش طی پریشانی روانشناختی دستخوش تحریف شده و انعطاف ناپذیر میشود، در قضاوتش مطلقنگر میگردد و آن را بیش از حد، تعمیم میدهد و باورهای پایهای وی دربارۀ خود و جهان، ثابت و قطعی میشوند. در حالت آرامش ذهنی، ممکن است فرد برداشتها و ارزیابیهای خود را از وقایع وارسی کند تا اطلاعات دقیقتر و واضحتری به دست آورد. اما هنگام اختلال هیجانی معمولا با سوگیری منفی مداوم نسبت به افکارش، اطلاعات ورودی را تحریف میکند. بنابراین اطلاعات، بیش از حد انعطافناپذیر و تعمیم یافته میشوند. به طور مثال فرد هنگامی که به مهمانی دوستش دعوت نشده ناراحت میشود، زیرا دعوت نشدن را معنای دوست داشتنی نبودن خود تعبیر میکند. او به جای یافتن دلایل دعوت نشدن بر این خیال خود که دوستداشتنی نیست پابرجا میماند. کتاب حاضر به شرح 100 نکتۀ کلیدی در باب درمانشناختی اختصاص یافته است. این نکات، نظریۀ درمانشناختی و شیوۀ کار آن و نیز خطاهای این رویکرد را دربرمیگیرد. برخی عناوین اصلی کتاب عبارت است از: نظریۀ درمانشناختی؛ برداشتهای غلط از درمانشناختی؛ راههای شناسایی افکار خودکار منفی؛ و پاسخ به افکار خودکار منفی.