چگونه مدرسهای شاد داشته باشیم (نگرشی کاربردی) برای استفاده و کاربرد: معلمان، مربیان پرورشی ...
مدرسه، نخستین جامعهای است که کودک در آن گام مینهد و اولین تجربههای زندگی اجتماعی کودکان در محیط مدرسه فراهم میشود، اما فضاهای آموزشی در مدرسه از شادابی کافی برخوردار نیستند و اغلب کسالتبار و فاقد تحرک و پویایی میباشند، در نتیجه دانشآموزان در این مدارس امید به زندگی و شوق زیستن برای موفقیت، کنجکاوی، شادابی و طراوت تحصیلی را از دست میدهند و بیتفاوتی و پرخاشگری را جایگزین آنها میکنند. لذا باید راهکارهای موثری برای آموختن مهارتهای کاربردی زندگی و مهارت در برقراری ارتباطات انسانی ایجاد کرد. از جمله این راهکارها ایجاد شادی و نشاط است زیرا بدون شادی در مدرسه، زیستن برای یادگیری و یادگیری برای زیستن متعالی محقق نخواهد بود. شادی عبارت است از: احساس خوشبختی و رضایت از زندگی با بهرهگیری بهینه از نعمات الهی و به جا آوردن شکر و سپاس پروردگار که برای انسانها یک ضرورت است. برای مدرسهی شاد نیز تعاریف متعددی وجود دارد اما میتوان گفت مدرسهی شاد مدرسهای است که دانشآموزان، مدرسه را دوست دارند، مقررات مدرسه را بهتر رعایت میکنند و بهتر درس میخوانند، ماجراجو هستند و همهی افراد مسئولیت دارند و به عبارتی مدرسهای است که با دانشآموزان تطبیق دارد. به دلیل نقش مهم شادی و نشاط در روند بهبود عملکرد دانشآموزان و مدارس نگارنده در کتاب حاضر به این موضوع پرداخته و مباحثی چون: زیباسازی و بهسازی فضای مدرسه با هدف جذابیت و ایجاد نشاط و شادابی، رنگ و پوشش دانشآموزان در مدرسهی شاد، و راهبردها و روشهای ایجاد شادی و نشاط در مدرسه و رفع موانع آن را بررسی کرده است.