آیین دوستی
دوستی هم نیاز روحی انسان است، هم ضرورت اجتماعی. هر انسانی که از سلامت روان و اعتدال شخصیت برخوردار باشد، کم و بیش دارای دوستانی است. دوستی از نظر اسلام همان معاشرت آمیخته با محبت و صداقت با مردم، و تبادل مساعی مادی و معنوی با آنان در راه نیل به رضای خداوند است. این تعریف با تعبیرهایی نظیر «مواخاه»، «صدیق» و... که در متون دینی و روایات اسلامی در خصوص دوستی و دوست به کار رفته است، همخوانی و مطابقت دارد. نگارنده در این کتاب، با بهرهگیری از آیات و سخنان ائمة اطهار (ع) و تجارب انسانهای هوشمند و خیراندیش سعی دارد مخاطبان را در انتخاب دوستان صادق و باوفا و شناخت آفات و آسیبهای ناشی از دوستیهای ناموزون و نامتناسب یاری دهد.