سبد سفارش شما خالی است!

در اثر حاضر، مبحث قضا در اشعار فارسی با تکیه بر حقوق کیفری مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. این کتاب شامل ابیاتی است از سروده‌های چهارصد و پنجاه تن از سخنوران پارسی‌گوی گمنام، نام‌آشنا و نام‌آور ادوار مختلف، از نیمه دوم سده سوم هجری تاکنون که در حیطه جغرافیایی گسترده ایران باستان تا سرزمین‌های پارسی‌زبان عصر حاضر، ظهور نموده‌اند. مضامینی که حاکی از غنای ادب منظوم پارسی در حیطه قضا و نیز بیانگر شرایط حاکم بر روزگار شاعر است، در مورد بسیاری از واژه‌ ها، اصطلاحات و مضامین حقوقی، شامل زمینه‌های مختلف علم حقوق، لیکن با تکیه بر حقوق کیفری و با توسل به دو رویکرد، یکی اطلاع‌رسانی مبنی بر موجودیت چنین الفاظ، عبارات و مضامین در زبان حقوقی فارسی و دیگر اینکه شاید ضمن تعیین قدمت آنها، بتوان مشخص کرد که سراینده این معانی بکر، بدواً که بوده و در گذر زمان، اخذ معانی و پوشاندن لباسی از الفاظ متفاوت بر آنها، توسط چه کسانی صورت گرفته است.در کتاب حاضر بر تحقّق این مهم که با ذکر نام و تاریخ حیات سراینده امکان‌پذیر می‌شود، تلاش شده است. علاوه بر گردآوری و طبقه‌بندی اشعار حسب موضوع، تعریف حقوقی اغلب اصطلاحات، در صدر هر مدخل اصلی نیز ارائه شده است.