سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب، مولف کوشیده است به شبهات و ایراداتی که "فرانسوا دوبلوا" در گفتاری تحت عنوان "گاهشماری پارسی" به پیشینه گاهشماری در ایران وارد کرده است، پاسخ گوید. گفتنی است "فرانسوا دوبلوا" در نوشتاری که انجمن بریتانیایی مطالعات ایرانی آن را در مجله ایران شماره 34 سال 1996 میلادی منتشر کرد از جمله گفته است: "آثار و منابع اولیه ایرانی، به ویژه آثار افرادی مانند ابوریحان بیرونی و گوشیار گیلانی از اعتبار علمی و تاریخی برخوردار نیستند. وی در بخش دیگری اظهار داشته است: ایرانیان طول سال را در زمان هخامنشیان از مصریان اقتباس کرده‌اند". کتاب در چهار بخش با این عناوین تدوین شده است: "بخش یکم، پنجره‌های خورآبان (شرقی)"، "بخش دوم، بهر نخست: اختران سپهر (بروج فلکی)"، "بخش دوم، بهر دوم: سخنی کوتاه در شناخت البرزیان"، "بخش سوم: پیشینه تاریخی بابل و سرزمین‌های پیرامون آن" و "بخش چهارم: جدول‌ها (روزشمار سال‌ها)". این مطالب با سه پیوست و نمایه نامه‌ها (فهرست منابع) به پایان می‌رسد.