سبد سفارش شما خالی است!

پژوهشی در مورد نسبت بین قوانین حقوقی و قواعد فقهی بر اساس دیدگاه‌های فقه امامیه و سایر مذاهب فقهی اهل‌سنت است. در ابتدای کتاب به بحث در مورد مفاهیم بنیادین فقه و حقوق و رابطه تنگاتنگ آن دو پرداخته شده و پس از آن برخی از دیدگاه‌های فقهی اهل‌سنت مربوط به سرمایه و عقد شرکت منعکس شده است. در ادامه مقالاتی در مورد ظرفیت‌ها و محدودیت‌های فقه و قانون‌گذاری، بررسی تطبیقی منابع استنباط در فقه اسلامی با حقوق موضوعه، نسبت بین فقه و قانون و دیدگاه‌ها در مورد نوع رابطه آنها از دو منظر ارتباط حداقلی و حداکثری بین آنها، حیطه امکان تبدیل حکم شرعی به قانون و ضوابط آن، فعالیت حکومتی و نقش آن در تحقق مسئولیت‌های دولت اسلامی، رابطه فقه با حوزه‌های خاص قانون، نقش مصلحت اجتماعی در قانون، لزوم رعایت مصلحت اجتماعی در قوانین اجرایی، مبانی و اصول حقوق بین الملل بشردوستانه از دیدگاه فقه اسلامی، نسبت بین فقه و حقوق در رویه قضایی ایران، راه‌حل‌های روشی در سامان‌بخشی به رابطه فقه و قانون، منطقة الفراغ فقه و قانون با رویکردی فقه حکومتی و بررسی ویژگی‌های قانون در نظام دینی درج شده است.