سبد سفارش شما خالی است!

تحلیلی فلسفی و تجربی از مسأله ادراک و کیفیت آن است. در این نوشتار ابتدا به بحث در مورد دیدگاه فلسفه حکمت متعالیه در مورد ماهیت ادراک حسی و ارتباط آن با ادراک عقلی پرداخته شده و پس از آن از منظری فیزیولوژیکی به این مسأله نگریسته شده است. نویسنده به روند شکل‌گیری ادراک در فرزند ادمی از ابتدای تولد و بعد از آن اشاره نموده و فرآیند شکل‌گیری ادراکات حسی را از مرحله جنینی تا مراحل مختلف رشد در انسان‌ها، مورد بحث و بررسی تجربی قرار داده است. وی در همین زمینه به نقش مغز و سیستم عصبی بدن انسان در فرایند تفکر و ادراک اشاره نموده و ساختار شکل‌گیری ادراک در مغز را بررسی کرده است. سپس از منظری فلسفی به مقوله ادراک به ویژه ادراک حسی نگریسته و دیدگاه ملاصدرا را در این زمینه منعکس کرده است. وی در همین راستا به ارتباط بین نفس و ادراک، وجود ذهنی و نسبت آن با ادراک حسی، حقیقت علم، رابطه ادراک فیزیولوژیک با ادراک فلسفی و رابطه بین نفس با بدن از منظر ملاصدرا پرداخته و تحلیلی از آن بر اساس حرکت جوهری ارایه شده از سوی وی، مطرح نموده است.