سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر به معرفی یکی از آداب طریقت یعنی پوشیدن خرقه (لباس صوفیه) اختصاص یافته است. بر این اساس ابتدا از اندیشه‌ی پوشش در عهد ازل سخن رفته است. در این بخش پس از ذکر نقش فقر مادی در تهیه‌ی لباس، نیز عدم مطابقت پوشش ادیان مختلف خاطرنشان گردیده که چون پیامبر اکرم (ص) به زبان آورده بودند که لباس نوح و داوود، سلمان و ابراهیم (ع)، پشمین بوده است، صوفیه نیز به این منظور که خود را قدیس‌ترین طبقه‌ی اجتماعی شبیه کنند، پشمینه‌پوش را در اواخر قرن دوم هجری و اوایل قرن سوم، شایع کرده، لباس رسمی خود قرار دادند. "ابوهاشم صوفی" یا "ابو عبدالله صوفی اندلس" برای نخستین‌بار، رسم پشمینه‌پوشی را در میان صوفیه رواج دادند. در ادامه علل پشمینه‌پوشی صوفیان، تبیین گردیده که از آن جمله است: 1- معضل اقتصادی، 2- پیشبرد اهداف امویان به وسیله‌ی نزدیک شدن به سنت نبوی به لحاظ ظاهر، 3- طرح هماهنگی اسلام با تحریف‌های مجوس و یهود و مسیحیت درباره‌ی پشمینه‌پوشی. در دیگر بخش‌های کتاب از افسانه‌ی خرقه در عصر پیامبر اسلام" و "آرای صاحب‌نظر دینی در این خصوص" سخن رفته است.