سبد سفارش شما خالی است!

این اثر کوتاه یکی از دشوارترین و برجسته‌ترین متن‌های فلسفی سدة بیستم است و دربارة آن کتاب‌ها نوشته‌اند. کتاب حاضر بخش‌هایی از یادداشت‌های ویتگنشتاین است که پس از درگذشت وی، در حالی که به صورت مستقل آماده چاپ نبودند، به چاپ رسیده است. کتاب، علاوه بر بحث‌هایی دربارة یقین، ملاحظه‌هایی دربارة فلسفة روان‌شناسی و نیز شالودة مزداهیک به چشم می‌خورد. هم‌چنین برخی از پژوهش‌های ریاضی‌وار وی ارائه گردیده است. در بخش نخست نیز درآمدی از راسل همراه با متن انگلیسی آن موجود است. نکتة قابل توجه در ترجمة کتاب استفادة زیاد از واژه‌ها و ریشه‌های پارسی و ایرانی بیش از ویراست‌های پیشین است. نویسنده در سلوک فلسفی خود، دو مرحله را درمی‌نوردد که این رساله نمایندة مرحلة نخست اندیشة فلسفی اوست. نگارندة کتاب مساله‌های فلسفی را بررسی می‌کند و بر آن است تا برای اندیشیدن مرزی نهد، زیرا هنگامی که برای اندیشیدن مرزی قائل شویم باید بتوانیم هر دو سوی این مرز را بیندیشیم.‌