سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب تحلیلی‌هایی در زمینه دو نمایشنامه در انتظار گودو و پایان بازی ارائه شده است. در این کتاب بیان می‌شود که نویسنده با عریان کردن هستی انسانی از هرگونه «معنا و مفهوم» درخور، بی‌منطقی و بی‌خردی دنیایی را به تصویر می‌کشد که انسانیت و ارزش‌های انسانی در آن گم شده‌اند. درواقع بیهودگی ظاهری حیات، یک مضمون اگزیستانسیالیستی است که می‌توان منشا آن را در نزد سارتر و کامو یافت. ولی بکت هرگز زیر بار این فلسفه نرفت و خود را از هرگونه گرایش ایدئولوژیک مبرا می‌کرد. شخصیت‌های نویسنده زبان شفاهی خود را انکار نمی‌کنند بلکه برعکس، وجود خود را از لابه‌لای آشفتگی زبانی به خود اثبات می‌کنند.