سبد سفارش شما خالی است!

بررسی و نقد جایگاه ادیان در جنبش «اکنکار» به عنوان یکی از «عرفان‌های نوظهور» است. یکی از مباحث اساسی در فرقه اکنکار، نگرش انتقادی به آموزه‌ها، رهبران، کتب مقدس و نوع سازمان ادیان و مذاهب است. وی از یک طرف معتقد است که گزاره‌های ادیان و مذاهب بزرگ، فاقد روشنی مناسب برای راه‌گشایی معنوی انسان بوده و اک را به عنوان بهترین راهکار معنوی برای انسان امروز معرفی می‌نماید و از طرف دیگر مدعی است که تلاش تمامی ادیان و مذاهب گذشته و رهبران آن‌ها برای ترویج گزاره‌های معنوی اکنکار بوده است. وی ادیان را ناشی از تجربیات و سفرهای معنوی موسسین آن‌ها دانسته و لذا آن‌ها را به دوره قبل از بلوغ فکری انسان‌های معاصر نسبت می‌دهد. نگارنده این عرفان را یکی از ساختارمندترین عرفان‌های نوظهور دانسته و در عین حال معتقد است که اکنکار برای بسیاری از ادعاهای خود دلیلی نیاورده است.