تنهاتر از تنهایی
شعر فارسی - قرن 4ق.
مجموعة حاضر، حاوی شعرهایی در قالبهای غزل و مثنوی، با مضمونهای اخلاقی، عاشقانه و عارفانه است. پارهای از عنوانهای این سرودهها عبارتاند از: تنهاتر از تنهایی؛ بیمار؛ از طبیعت بپرسید؛ فریاد بیصدا؛ سپیدهای که هرگز طلوع نخواهد کرد؛ گهی هست و گهی نیست؛ بهار عاشقی؛ غم دنیا؛ میلادی دوباره؛ شهر عشق؛ جهل جوانی؛ مزن سیلی زمانه عاشقم من؛ و درس طبیعت.