سبد سفارش شما خالی است!

«سید عبدالجواد موسوی»، شاعر طنزپردازی است که شعرش، شعر درد و دریغ است و اثر زبان طنز در آن پیداست. شاعر به جای نومیدی از شکست می‌گوید. اما نباید شکست را با ناامیدی اشتباه کرد: زیرا یکی ناظر به آینده است و دیگری از سنخ احوال و وقایعی است که به جان آزموده شده‌اند. پس شکست شاعر ناامیدی نیست، حتی شاید با این شکست در امید گشوده شود. شاعر در عصر جدید همواره قربانی امید و آزادی بوده است. مجموعة حاضر گزیدة اشعار سید عبدالجواد موسوی در قالب غزل، نو و ترانه و... است. پاره‌ای از عناوین آنها عبارت‌اند از: تقدیر سنگ؛ خون یخ‌زده؛ سنگ و سبو؛ خشت نخست؛ فعل وارونه؛ نیت‌انگاری دینی؛ فراسوی نیک و بد؛ اگه عاشقانه نباشن؛ فصل وصل؛ زمزمه‌های یک دیوانه؛ صراط مستقیم؛ روزپری؛ و پهلوان قصة ما.