سبد سفارش شما خالی است!

موضوع اصلی مورد بحث در این رساله، بررسی ساخت مفهوم «خلق مدام» است که نزد متفکران صوفی درباره تأویل قرآنی خلق جدید به معنای تحت‌اللفظی «آفرینشی نو» بسط یافته است. مفهوم خلق جدید بر رستاخیز کالبدها در روز جزا دلالت دارد. فهم این نکته برای ناباوران که تبدیل شدن گوشت، پوست و استخوان خاک شده یا خاکستر شده به‌صورت اولیه (موجود زنده) ناممکن است، بسیار دشوار است. اما همین مفهوم در فلسفه عرفای اسلام، تأویل باطنی یا درونی دارد که در پرتو آن خلق جدید معنای کاملا تازه‌ای پیدا می‌کند.