نهضتهای آرمانی همپیوند و بدرالدین
در این کتاب، جنبش "بدرالدین سماوی" از آرمانخواهان ترکیه در قرن هشتم و نهم هجری تحلیل میگردد. "پترو شفسکی در بررسی ویژگیهای کلی نهضتهای سدههای چهاردهم و پانزدهم/ هشتم و نهم قمری، نهضت شیخ بدرالدین را هم ردیف و متاثر از نهضتهای ضد فئودالی سربداری در نقاط مختلف ایران دانسته، در این مورد چنین مینویسد: "بین این نهضتها (نهضتهای سربداری) و جنبشهای مردم خاور نزدیک و میانه در قرن پانزدهم ـ میلادی از قبیل خروج شیخ بدرالدین سماوی ـ بؤرکلوجه مصطفی در تزکیهی عثمانی به سالهای 18 - 1415 م/ 21 - 18 ق و نهضت حروفیون ایران و آذربایجان و آسیای صغیر در نیمهی اول سدهی پانزدهم میلادی و.... علایم خویشاوندی و نزدیکی وجود دارد... نهضتهای یاد شده همه دارای معتقدات مشترکی بودند که عناصری از باورهای فرق مختلف تشیع و نیز تصوف را دربر داشتند. از همین روی، دراویش و صوفیان دارای تمایلات شیعی، در آنها که در پی تحصیل مساوات و برابری اقتصادی و اجتماعی بودند، تاثیر عمدهای داشتند".