ماهواره سیاه
یک ماهوارۀ سیاهرنگ و غریبه، آرامش آسمان و همۀ ماهوارههای دیگر را به هم زده بود. ماهوارههای سبز و آبی و سرخ و طلایی و نقرهای از دور با نگرانی و کنجکاوی به ماهوارۀ سیاه نگاه میکردند. هریک از ماهوارهها دربارۀ ماهوارۀ سیاه نظری دادند. در پایان آنها گمان کردند که ماهوارۀ سیاه یک ماهوارهای جنگلی است و به همین دلیل نگران شدند. اما ماهوارۀ طلایی، که اعتقاد داشت ماهوارهها برای ارتباط و صحبت و گفتوگو به دنیا آمدهاند و نه جنگ و دعوا، با ماهوارۀ سیاه صحبت کرد. آنها دریافتند که ماهوارۀ سیاه یک ماهوارۀ تحقیقاتی است که روزی به رنگ طلایی بوده، اما بر اثر دود و گردوغبار زمین به رنگ سیاه درآمده است. ماهوارهها پس از اطلاع از عقاید ماهوارۀ سیاه به افتخار او جشنی برگزار کردند. آرامآرام رنگ سیاه از روی ماهوارۀ سیاه رفت و رنگ طلایی آن آشکار شد. ماهوارهها مانند ستارهها در آسمان میدرخشیدند و بچهها جشن ماهوارهها را از بام خانهها تماشا میکردند.