سبد سفارش شما خالی است!

فحوای این اثر، اموری است که در طی چندین دهه از زندگی به «اکبر تهرانی»، نویسنده آن گذشته است. درواقع ایشان شاخصه‌هایی از آنچه که در ذهنش باقی‌مانده را به حیث روشنگری در اختیار نسل‌های بعدی قرار داده است. البته این تصنیف که در «24 گلستان» به نگارش درآمده، یکی از گونه‌های ادبی بوده که از تاریخ شفاهی نشئت می‌گیرد. در بخش‌هایی از کتاب می‌خوانید: «در شمال غربی میدان انبار غله حدود 200 متر به سمت خیابان انبار گندم نزدیک می‌شد در آنجا مکان بسیار وسیعی با دیوارهای گلی بسیار بلند بود که به آن دیوار یخچالی می‌گفتند که دولت از مستمندان در آنجا نگهداری می‌کرد که در آن موقع این مکان را گداخانه می‌نامیدند که...».