حکایت بود و نبود
نو سرودههای این دفتر با مضامین عاشقانه و مسائل شخصی، گاه به زبان محاوره به نظم کشیده شده است .برای مثال :توی سرزمین غربت/ تویه شهر بی نشونه تویه جاده قدیمی/ که نداره هیچ نشونی/ واسه موندن و رفتن/ یه دو راهی پیش رومه/ نمیدونم از کدوم راه/ بزنم به عمق جاده/ ...