سبد سفارش شما خالی است!

دسته‌بندی اجتماعی نقش مهمی در شناخت ما از دنیای اطرافمان دارد. اما قضیه، به جای دادن مردم در گروه خودمان و گروه دیگر، ختم نمی‌شود. پس از اینکه مردم را دسته‌بندی کردیم، اعضای گروه خودمان (خودی‌ها) را برتر از اعضای گروه دیگر (غیرخودی‌ها) می‌بینیم. این گرایش در سطح گروهی به «سوگیری گروه خودی و گروه غیرخودی» و دربارة گروه‌های اجتماعی بزرگ‌تری همچون: قبایل؛ اقوام یا ملل نیز به «قوم گرایی» معروف است. این سوگیری بین گروهی می‌تواند شکل دیگری به خود بگیرد، به گونه‌ای که ما براساس عوامل فشارزای فرهنگی گروه‌های غیرخودی (مانند گروه‌هایی که طبقة اجتماعی بالاتری دارند) را برتر از گروه خودی بدانیم. این وضعیت، تحت عنوان «ترجیح برون گروهی» شناخته شده است. در هر حال، سوگیری بین گروهی از هر نوع که باشد، ارتباطات میان گروه‌های انسانی را دچار اغتشاش می‌کند و تنش، اختلاف، درگیری و در مواردی بردگی و سرسپردگی را در پی دارد. روان‌شناسان اجتماعی احساس می‌کنند که برای فهم بهتر روابط میان گروه‌های انسانی باید کاری انجام داد. در این راستا مطالعة دو حوزة مهم شناخت اجتماعی، یعنی «تصور قالبی» و «انسان‌های علّی» و تأثیر این دو بعد شناخت بر یک دیگر، می‌تواند اطلاعات مفیدی از نحوة ادراک ما از دیگران به دست دهد. نگارنده در کتاب حاضر بر آن است که از یک سو، تأثیر تصورات قالبی بر نوع تبیین ما برای رفتار دیگران را بررسی کند و از سوی دیگر، میزان تغییرپذیری تصورات قالبی را در صورت اصلاح تبیین‌های علّی، مورد مطالعه قرار دهد.