سبد سفارش شما خالی است!

مجلد نخست از مجموعه پژوهش‌های تئاتر دینی مقالاتی را در حوزه‌ی تعاریف و مفاهیم تئاتر دینی دربرمی‌گیرد که بدین‌قرار است: "زیبایی‌شناسی در حکمت بالغه و متعالیه‌ی شرقی و تاثیر نبود آن در عرصه‌ی تئاتر ملی/ علی‌اکبر باقر ارومی"، "تئاتر دینی به روایت نمایش‌نامه‌نویس/ سعید تشکری"، "همانندسازی، تاریخ‌نگاری مدون/ سیدمحمد سادات اخوی"، "نیایش در نمایش/ صادق عاشق‌پور"، جستاری در مفهوم نمایش دینی/ شهرام کرمی"، "مقدمه‌ای بر نمایش در اسلام/ داوود کیانیان"، "تئاتر دینی تئاتر دینداران/ سیدمحسن مصطفی‌زاده"، "تئاتر و درام مذهبی/ حسین مسافر آستانه" و "نمایش دینی و تجلی اخلاق مدرن بر صحنه/ چیستا یثربی". در بخش پایانی کتاب نیز متن پژوهشی تحت عنوان "هنر دینی، مقدمه‌ی تئاتر دینی" تالیف "منوچهر اکبرلو" درج گردیده است. در مقاله‌ی "جستاری در مفهوم نمایش دینی" تصریح گردیده است: "توجه به نگاه دینی و مذهبی در خلق یک اثر هنری یک رکن اصلی و اساسی است. مخاطب در هر شکل تعلق به باور و اعتقاد دینی خود دارد. آن‌چه موجب تعالی انسان با زبان هنر می‌شود نگرش عمیق هنرمند خالق در تعلق به تفکر دینی و انسانی و اخلاق است. باید دانست که پیدایش مستقل نوعی از نمایش دینی به معنای ظهور گونه‌ای جدید از نمایش نیست. نگاه جهان شمول و فراگیر محصول هنرمند را از خلق یک اثر بومی دور کرده و می‌تواند مقدمه‌ای برای پیدایش اثری باشکوه با الهام از منابع غنی دینی و مذهبی گردد. در نگاهی وسیع هر اثر نمایشی در غالب‌های مختلف که به مفهوم انسان و سرنوشت او و تعالی بشری می‌پردازد یک نمایش دینی تلقی می‌گردد".