سبد سفارش شما خالی است!

حضرت عیسی (ع) به عنوان پیامبر، تجسم خصایص بشری، هم‌چون صداقت، پاکی، عشق، نیکوکاری و... است. در ادبیات عرفانی، عیسی (ع) مظهر یک انسان کامل و الگوی یک مرشد واقعی است. این واقعیتی است که مرشدان صوفی طی قرن‌ها و با وجود داشتن اعتقاد به اسلام، به تمجید از عیسی (ع) می‌پرداختند و او را به عنوان یک صوفی کامل معرفی می‌کردند. به تصریح نگارنده: جای بسی تاسف است که فقط عدۀ کمی از ما می‌دانیم که عیسی (ع) به عنوان "متقدم و پیام‌آور محمد (ص)" در نزد مسلمانان از جایگاه ارزشی والایی برخوردار است ـ هرچند در جزئیات تعصب‌آمیزی، مانند تصلیب و پسر خداوند بودن، تفاوت‌های اصولی وجود دارد ـ در حالی که غربی‌ها از محمد (ص) چهره‌ای منفی ساخته‌اند. "آنه‌ماری شیمل"، نویسندۀ شرق‌شناس و آلمانی، در کتاب حاضر به بررسی اجمالی جایگاه و نقش عیسی (ع) و مریم (س) در عرفان اسلامی و ادبیات فارسی می‌پردازد. پی‌جویی ردپای مسیح در ادبیات عرفانی اسلامی، نشانگر اشتراکات معنوی در ادیان آسمانی است. در دیباچۀ وی در کتاب می‌خوانیم: "... من این کتاب را نوشته بودم تا به هموطنانم نشان دهم که چه پل‌های محکمی بین اسلام و مسیحیت وجود دارد، زیرا امیدوار بودم احترامی که مسلمانان برای حضرت عیسی، پسر مریم، قائلند... بتواند به حلقۀ پیوندی میان این دو دین بدل گردد".