سبد سفارش شما خالی است!

از جمله شاخص‌های توسعه‌یافتگی انسانی یک کشور، میزان مشارکت زنان در امور جامعه و احترام به حقوق آنان در آن کشور است که رابطه‌ی مستقیمی با رفاه اجتماعی و افزایش درآمد سرانه‌ی آن‌ها دارد. به همین نسبت بهره‌وری از نیروی بالقوه‌ی زنان در زمینه‌ی فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، دست‌یابی به توسعه‌ی متوازن و پایدار را ناممکن می‌سازد. ماهیت توسعه به گونه‌ای است که بدون مشارکت زنان در عرصه‌های مختلف اجتماعی، موفقیت چندانی در تحقق برنامه‌های توسعه حاصل نمی‌شود. فراهم آوردن زمینه‌ی رشد بیش‌تر و افزایش امکان مشارکت زنان در عرصه‌های اجتماعی موضوع مهمی است که عملا در برنامه‌ریزی‌های کشور باید مورد توجه قرار گیرد. رشد مشارکت نیاز به فراهم ساختن بازار کار برای آنان و اتخاذ سیاست مناسب از سوی دولت دارد. در این تحقیق سعی شده موضوعاتی مبهم برای بسیاری از افراد نسبت به وضعیت زنان در ایران بررسی گردد، از آن جمله است: جایگاه و نقش حقوق بشر برای زنان تاکنون؛ جایگاه و اهمیت نقش زنان در ایران باستان؛ جایگاه زن در ادیان الهی؛ دیدگاه عدم تبعیض بین حقوق زن و مرد؛ برابری یا عدم برابری حقوق اسلامی برای مردان و زنان؛ بود یا نبود پدیده‌ای به نام خشونت علیه زنان ایران؛ و سهم و جایگاه امروزی زنان ایرانی در روابط بین‌الملل.